Niet gelukkig daar zijn en je dikwijls een nummer voelen. Misschien ook als het niet zo is?
~*~
Met empathie heb je dit mooi geschreven Lenjef! Een fijn weekend gewenst. Hartelijk liefs van Corry.*
Dat is altijd het eerste wat me opvalt die dode blik in de ogen, zo triest. Maar soms door een woord, muziek of een gebaar, even aanraken komt er weer even een blik van herkenning of vreugde hoe kort soms ook.
Ik hoop dat ik tegen die tijd het heft in eigen hand kan nemen. Maar wat me nog erger lijkt is dierbaren hebben die er nog zijn maar er ook weer niet zijn…
Liefs Kakel
Bedankt weer voor je bloemrijke reactie op mijn blog ❤
Triest maar heel erg waar. Ik hoop dat ik, als het mij overkomt me helemaal niet meer van mijzelf bewust ben – en daardoor mezelf ook niet als ‘een niemand’ te moeten voelen.
Niet gelukkig daar zijn en je dikwijls een nummer voelen. Misschien ook als het niet zo is?
~*~
Met empathie heb je dit mooi geschreven Lenjef! Een fijn weekend gewenst. Hartelijk liefs van Corry.*
Dat is altijd het eerste wat me opvalt die dode blik in de ogen, zo triest. Maar soms door een woord, muziek of een gebaar, even aanraken komt er weer even een blik van herkenning of vreugde hoe kort soms ook.
Ik hoop dat ik tegen die tijd het heft in eigen hand kan nemen. Maar wat me nog erger lijkt is dierbaren hebben die er nog zijn maar er ook weer niet zijn…
Liefs Kakel
Bedankt weer voor je bloemrijke reactie op mijn blog ❤
niet het loslaten doet zo’n pijn
maar het losgelaten zijn
Fijne avond Lenjef
groetjes, Ria
Mooi.
Pijnlijk mooi verwoord Lenjef, je bezorgt me kippenvel…
Triest maar heel erg waar. Ik hoop dat ik, als het mij overkomt me helemaal niet meer van mijzelf bewust ben – en daardoor mezelf ook niet als ‘een niemand’ te moeten voelen.
Volgens mij is half Nederland hiermee bezig, er wordt een waar kunststukje van ons gevraagd, loslaten en mooi oud worden.
het einde nadert, ik zie er telkens weer de aftakeling.
Het eindstation, …. het is maar hoelang men nog in die wachtkamer blijft.