Zinnen in lood
Door: Lenjef
Tags:Cicero, computers, drukken, herinneringen, leken, letterkasten, letters, lood, mijmeringen, verknocht, vorm, woorden, zethaak, zetsels, zinnen
Categorie: emoties, filosofie, Fotografie, gedachten, Gedichten, gevoelens, Poëzie, Rijmen, Verdriet
| Lensopening: | f/2.6 |
|---|---|
| Focuslengte: | 5.8mm |
| ISO: | 100 |
| Sluiter: | 1/0 sec |
| Camera: | Canon PowerShot A570 IS |
Woorden, zinnen
zullen steeds met één letter beginnen.
Gedachten, klein en groot
kregen letterlijk vorm in lood.
Als onleesbare zetsels voor leken.
Hoor ik daar over Cicero spreken?
De zethaak werd vervangen
door machines waarin hele zinnen hangen.
Al was men er aan verknocht.
Letterkasten werden verkocht.
De stilte van het manuele letterzetten was voorbij.
Voor lawaaierige loodverslinders maakte men de plaats vrij.
Die op hun beurt verdwenen
toen de computers verschenen.
Wat overblijft zijn nostalgie en mijmeringen
die hun stempel drukken op de herinneringen.
dit is wel het mooiste, moeilijkste en meest mystieke tot nog toe dat ik van je gelezen heb, prachtig!
@joke, je zegt het, heb het net ondervonden.
als er iemand de welsprekenheid in pacht had, was dat Cicero wel. er is zelfs een ouwe drukletter naar hem vernoemd, maar dat vertel jij al in dit ingenieus stukje.
ik heb de schreeflozen en de scripten graag. mijn bespraakheid is in het echte leven een stuk minder hoor, ik praat eigenlijk alleen tegen de poes 🙂
ik vind het mooi, boeiend, over waar de oorsprong ligt.
een goeienacht gewenst lenjef,
alex.
Alles wordt herinneringen zelfs mensen.